|
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΘΟΥΡΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΑΙΤΩΛΟΥ
 "Δέν βλέπετε ότι αγρίεψε τό Γένος μας από τήν
αμάθεια καί εγίναμεν ωσάν τά θηρία;
Καλύτερα νά έχεις εις τήν χώραν σου σχολείον Ελληνικόν παρά νά έχης βρύσες καί
ποταμούς, διατί η βρύση ποτίζει τό σώμα, τό δέ σχολείον ποτίζει τήν ψυχή.
Νά σπουδάζετε τά παιδιά σας νά μανθάνουν τά Ελληνικά, διότι η Εκκλησία μας είναι
εις τήν Ελληνικήν καί άν δέν σπουδάξης τό Ελληνικόν, αδελφέ μου, δέν ημπορείς νά
καταλάβης εκείνα πού ομολογά η Εκκλησία μας.
από τό σχολείον μανθάνομε τό κατά δύναμιν τί είναι Θεός, τί είναι αγία Τριάς, τί
είναι άγγελοι, αρχάγγελοι, τί είναι δαίμονες, τί είναι παράδεισος, τί είναι
κόλασις, τί είναι αμαρτία, αρετή.
Από τό σχολείον μανθάνομεν τί είναι Αγία Κοινωνία, τί είναι Βάπτισμα, τί είναι
Άγιον Ευχέλαιον, ο Τίμιος Γάμος, τί είναι Ψυχή, τί είναι κορμί. Τά πάντα από τό
σχολείο τά μανθάνομεν διατί χωρίς σχολείον περιπατούμε εις τό σκότος.
Διατηρήσατε γενναίως καί ατρομήτως τήν ιεράν ημών θρησκείαν καί τήν γλώσσαν ταν
πατέρων.
Ολοι οι άνθρωποι από έναν πατέρα καί μίαν μητέρα είμεσθεν, μόνον οι πίστες μας
χωρίζουν.
Νά τιμάτε καί τούς γεροντότερούς σας, ακόμη νά τιμάσθε καί αναμεταξύ σας καί νά
παρηγορήσθε ένας τόν άλλον σας ωσάν αδελφοί πού είστε καί νά μή καταφρονήτε
κανέναν, ούτε τόν παραμικρόν, ότι ο Θεός όμοια μας έχει όλους.
Τά παιδιά, παιδιά μου, όσον ημπορείτε νά τιμάτε τόν πατέρα σας καί τήν μητέρα
σας, ζώντας καί αποθαμένους. Τό παιδί οπού δέν τιμά τόν πατέρα του καί τήν
μητέρα του, τό θανατώνει ο Θεός παράκαιρα καί τό βάνει εις τήν κόλασιν. Εις τό
καλόν πάλιν σέ λέγω, παιδί μου, νά ακούεις τούς γονείς σου καί όχι εις τό κακόν.
Οι άνδρες όσον ημπορείτε νά έχετε αγάπη μέ τές γυναίκες σας. Δέν βλέπετε, πόσους
πειρασμούς έχουν οι ευλογημένες μέ τά παιδιά τους, μέ τό σπίτι, μέ τό ένα μέ τό
άλλο;
Αι γυναίκες νά τιμάτε τούς άνδρες σας, οι άνδρες νά έχητε αγάπην μέ τίς γυναίκες
σας καί τίς μάνες σας καί αι νύμφες νά τιμάτε τούς πενθερούς καί πενθερές σας
καί οι γαμβροί τά πεθερικά σας καί μέ αυτήν τήν ευλάβειαν θέλετε προκόψει
σωματικά καί ψυχικά καί θέλετε φάγη όλα τά αγαθά τής γής, όσον ζήτε εις τήν γήν.
Εδώ πως τίς έχετε τές γυναίκες; Διά κατώτερες. Ανίσως, αδελφοί μου, καί θέλετε
νά είστενε καλύτεροι οι άνδρες από τάς γυναίκας, πρέπει νά κάνετε καί έργα
καλύτερα από εκείνες. Ει δέ καί οι γυναίκες κάνουνε καλύτερα καί πηγαίνουν εις
τόν Παράδεισον καί εμείς πηγαίνομεν εις τήν Κόλασιν, τί μας ωφελάει οπού
είμεσθεν άνδρες καί κάνομεν χειρότερα; Κάλλιον νά μήν είμαστε.
Εσύ οπού κάνεις τά παιδιά νά κλαίης καί νά λυπάσαι, διατί όσες αμαρτίες κάνουν
τά παιδιά σου αναφέρονται στήν ψυχή σου.
Εκείνοι όπου έχουν παιδιά, είναι σκλάβοι καί κατά τήν ψυχήν, καί κατά τό σώμα.
Πάλιν εσύ γυναίκα, έχεις περισσότερον χρέος από τόν άνδρα νά ανατρέφης τά παιδιά
σου καί νά τά νουθετάς εις τά καλά έργα.
Νά βγάζετε τό ψωμί σας μέ τόν ιδρώτα σας, διότι είναι ευλογημένο καί, θέλης δώσε
κομμάτι από εκείνο τό ψωμί τού πτωχού, μέ εκείνο αγοράζεις τόν Παράδεισον.
Μή πάρης τό ψωμί τού αδελφού σου, μή πάρης τό εξωφόρι του, μήν τόν κατατρέχης,
μή τόν τρώς μέ τή γλώσσα σου.
Εσύ, αδελφέ μου, οπού λυπάσαι πως δέν κάνεις παιδιά, γογγύζεις πως έχεις κατάρα;
Δέν έχεις κατάρα. Χιλιάδες μυριάδες άνδρες καί γυναίκες εις τόν κόσμον εφύλαξαν
παρθενίαν καί δέν έκαμαν παιδιά καί άν έχης εσύ κατάρα, τήν έχουν καί εκείνοι,
τήν έχω καί εγώ οπού είμαι καλόγερος. Καί τί σέ βλάπτει νά γεννήσης όλους
ετούτους τούς ανθρώπους παιδιά πνευματικά;
Εμείς εδώ, Χριστιανοί μου, δέν έχουμε πατρίδα. Ετούτη η γή δέν είναι ειδική μας.
Ο Θεός μας έκαμε μέ τό κεφάλι ορθούς καί μAς έβαλε τόν νούν εις τό επάνω μέρος,
εις τήν κεφαλήν, διά νά στοχαζώμεθα πάντοτε τήν ουράνιον Βασιλείαν, τήν αληθινήν
πατρίδα μας.
Εχομεν χρέος νά αγαπούμεν τόν Θεόν μας, διατί μας εχάρισε τόσην γήν μεγάλην,
ευρύχωρον εδώ πρόσκαιρα νά κατοικούμεν, τόσες χιλιάδες μυριάδες χόρτα, φυτά,
βρύσες, ποταμούς, πηγάδια, θάλασσα, ψάρια, αέρα, ημέρα, νύκτα, φωτιά, ουρανόν,
άστρα, ήλιον, φεγγάρι.
Τό κύριον όνομα τού Θεού μας είναι καί λέγεται αγάπη. Πρέπει ημείς ανίσως νά
θέλωμεν νά περάσωμεν καί εδώ καλά, νά πηγαίνωμεν καί εις τόν Παράδεισον, καί νά
λέγωμεν τό Θεόν μας καί Πατέρα, πρέπει νά έχωμε δύο αγάπας, αγάπην πρός τόν Θεόν
μας καί τούς αδελφούς μας.
Ο Πανάγαθος καί Πολυέλεος Θεός είναι Ενας. Είναι δέ Τριάς, Πατήρ, υιός καί Άγιον
Πνεύμα, μία Φύσις, μία δόξα, μία βασιλεία, ένας Θεός. Είναι δέ ακατάληπτος
κύριος ανερμήνευτος, απερίγραπτος, παντοδύναμος, όλος φώς, όλος χαρά, όλος
ευσπλαχνία, όλος ευεργεσία, όλος αγάπη.
Νά έχετε ευλάβειαν εις όλους τούς Αγίους τής Εκκλησίας μας, ναί, μά περισσότερο
νά έχετε χίλιες φορές εις τήν Δέσποινά μας τήν Θεοτόκον Μαρίαν, διατί όλοι οι
Άγιοι είναι δούλοι τού Χριστού, αλλά η Δέσποινά μας η Θεοτόκος είναι κυρά καί
βασίλισσα τού ουρανού καί τής γής καί πάσης νοητής καί αισθητής κτίσεως νά
παρακαλή διά τάς αμαρτίας μας.
Ημείς οι ευσεβείς Χριστιανοί όταν πηγαίνωμεν εις τήν Εκκλησίαν νά στεκώμαστε μέ
ευλάβειαν, μέ φόβον καί τρόμον διά νά λάβωμεν συγχώρησιν ταν αμαρτιών μας. Καί
καθώς όταν μπαίνωμεν μέσα εις τόν τάφον καί αλησμονούμεν όλα τά κοσμικά, ομοίως
όταν μπαίνωμεν μέσα εις τό στασίδι, πρέπει νά λησμονούμε όλα τά κακά.
Νά βάνητε τούς ιερείς νά λειτουργούν εις τήν Εκκλησίαν κάθε ημέραν, διά νά
ευλογήται η χαρά σας καί νά συγχωρούνται τά αμαρτήματά σας.
Μας έδωκε ο Θεός τό στόμα μας νά δοξάζωμε τόν Κύριό μας, νά λέγωμεν τό «Κύριε
Ιησού Χριστέ, Υιέ καί Λόγε τού Θεού Ζώντος διά τής Θεοτόκου καί πάντων των Αγίων
ελέησόν με καί συγχώρησόν με τόν αμαρτωλόν».
Ο Χριστιανός χρειάζεται δύο πτέρυγας διά νά πετάξη, νά υπάγη εις τόν Παράδεισον,
τήν ταπείνωσιν καί τήν αγάπην. Η αγάπη, αδελφοί μου, έχει δύο ιδιώματα, ένα νά
δυναμώνη τόν άνθρωπο εις τά καλά καί άλλο νά τόν νεκρώνει εις τά κακά.
Μέ τόν Σταυρό καί τό «Κύριε Ιησού Χριστέ» ιατρεύονται κάθε αρρώστιες, μέ τόν
Σταυρόν καί μέ τό Κύριε Ιησού Χριστέ οι απόστολοι αναστούσαν νεκρούς καί
ιάτρευον κάθε ασθένειαν.
Πρέπει καί εμείς νά στοχασθούμεν τί είναι τό σώμα καί τί είναι η ψυχή. Τό σώμα
είναι χώμα, λάσπη καί αύριον θέ ναν τό φάνε τό σκουλήκια καί ανάγκη είναι η ψυχή
νά χαίρεται πάντοτε εις τόν Παράδεισον ανίσως καί κάμη καλά ή νά καίεται εις τήν
κόλασιν ανίσως καί κάμη κακά. Τούτο τό σώμα οπού βλέπομεν, αδελφοί μου, δέν
είναι άνθρωπος, αλλά είναι ωσάν τό φόρεμα τής ψυχής. Η ψυχή είναι άνθρωπος.
Ανίσως είναι εδώ κανένας από λόγους σας οπού δαιμονίζεται καί θέλει νά μάθη τό
ιατρικό του, εύκολον είναι εξομολόγησιν, νηστεία καί προσευχήν. Ας είναι
δοξασμένος ο Θεός οπού μας εχάρισε τρία άρματα καί μέτ εκείνα νά τόν πολεμούμεν.
Όσον εξομολογάται ο άνθρωπος, νηστεύει καί προσεύχεται συχνάκις, τόσον
κατακαίεται καί φεύγει ο διάβολος.
Ο ανεξομολόγητος άνθρωπος είναι όμοιος μέ έναν αβάπτιστον καί είναι αδύνατον νά
σωθή. Καί ανίσως ένας οπού απέθανεν ει μέν καί επρόφτασεν καί εξομολογήθη καί άς
δέν εκοινώνησε, είναι ελπίδα εις αυτόν. Ει δέ καί δέν εξομολογήθη, άς κοινωνεί
όσες φορές θέλει, τίποτες.
Ανίσως καί νά ήτον δυνατόν νά ανέβαινα εις τόν ουρανόν νά φωνάξω μίαν φωνήν
μεγάλην καί νά κηρύξω εις όλον τόν κόσμον καί νά είπω πας μόνον ο Χριστός μου
είναι Υιός καί Λόγος τού Θεού καί Θεός αληθινός καί ζωή ταν απάντων, ήθελα νά τό
κάμω.
Εγώ μέ τήν χάριν τού Θεού, μήτε σακκούλα έχω, μήτε κασέλα, μήτε σπίτι, μήτε άλλο
ράσο από αυτό πού φορώ. Τά 100 δράμια ψωμί είναι απαραίτητα γιά τό φαγητό μου
καί ευλογημένα. Όταν όμως τρώγω 110 τά 10 δράμια είναι περιττά καί πονηρά.
Τώρα, αδελφοί μου, τί σημείον καρτερούμεν; Δέν καρτερούμεν άλλο παρά πότε νά
ιδούμεν νά λάμψη ο Πανάγιος Σταυρός εις τόν Ουρανόν περισσότερον παρά τόν ήλιον
καί νά λάμψη ο γλυκύτατός μου Ιησούς Χριστός καί Θεός επτά φορές περισσότερον
από τόν ήλιον μέ χίλιες χιλιάδες καί μύριες μυριάδες αγγέλους μέ δόξαν θεϊκήν
καί έχει νά αναστήση ο Κύριος όλον τόν κόσμον καί ο καλός είναι ωσάν τόν άγγελον
καί ο κακός ωσάν τόν διάβολον.
Θαρθή καιρός πού θάχετε απ' όλα τά αγαθά, αλλά δέν θά κοτάτε νά τά φάτε. Τά
πιάτα σας θά είναι γεμάτα, αλλά τά φαγητά δέν θά τρώγονται.
Θά έρθη καιρός πού θά διευθύνουν τόν κόσμο τά άλαλα καί τά μπάλαλα.
Οι άνθρωποι θά καταντήσουν γυμνοί, γιατί θά γίνουν τεμπέληδες.
Οι άνθρωποι θά μείνουν φτωχοί, γιατί δέν θάχουν αγάπη στά δένδρα.
Θά βγούν πράγματα από τά σχολεία, πού ο νούς σας δέν φαντάζεται.
αυτά πού θά τραβήξετε, θά σας έρθουν από τούς διαβασμένους.
Τό κορμί σας άς τό καύσουν, άς τό τηγανίσουν, τά πράγματά σας άς σας τά πάρουν
μή σας μέλη, δώστε τα, δέν είναι ειδικά σας. ΨΥΧΗ καί ΧΡΙΣΤΟΣ σας χρειάζονται.
Ετούτα τά δύο όλος ο κόσμος νά πέση, δέν ημπορεί νά σας τά πάρη, έξω καί τά
δώσετε μέ τό θέλημά σας. αυτά τά δύο νά τά φυλάγετε νά μήν τύχη καί τά χάσετε."
|
 |
